את
Aleph-Tav
Holy Bible
| מֵחֲר֥וֹן | from His fierce | mê·ḥă·rō·wn | |
| אַפּ֖וֹ | anger , | ’ap·pōw | |
| וְלֹ֥א | so that we will not | wə·lō | |
| נֹאבֵֽד׃ | perish . ” | nō·ḇêḏ | |
| Jonah 3:10 | הָֽאֱלֹהִים֙ | When God | hā·’ĕ·lō·hîm |
| אֶֽת־ | – | ’eṯ- | |
| וַיַּ֤רְא | saw | way·yar | |
| מַ֣עֲשֵׂיהֶ֔ם | their actions — | ma·‘ă·śê·hem | |
| כִּי־ | that | kî- | |
| שָׁ֖בוּ | they had turned | šā·ḇū | |
| הָרָעָ֑ה | from their evil | hā·rā·‘āh | |
| מִדַּרְכָּ֣ם | ways — | mid·dar·kām | |
| הָאֱלֹהִ֗ים | [He] | hā·’ĕ·lō·hîm | |
| וַיִּנָּ֣חֶם | relented | way·yin·nā·ḥem | |
| עַל־ | from | ‘al- | |
| הָרָעָ֛ה | the disaster | hā·rā·‘āh | |
| אֲשֶׁר־ | – | ’ă·šer- | |
| דִּבֶּ֥ר | He had threatened | dib·ber | |
| לַעֲשׂוֹת־ | to bring | la·‘ă·śō·wṯ- | |
| לָהֶ֖ם | upon them | lā·hem | |
| וְלֹ֥א | – | wə·lō | |
| עָשָֽׂה׃ | – . | ‘ā·śāh | |
| Jonah 4:1 | יוֹנָ֖ה | Jonah, however , | yō·w·nāh |
| גְדוֹלָ֑ה | was greatly | ḡə·ḏō·w·lāh | |
| וַיֵּ֥רַע | displeased | way·yê·ra‘ | |
| אֶל־ | . . . | ’el- | |
| רָעָ֣ה | . . . , | rā·‘āh | |
| וַיִּ֖חַר | and he became angry | way·yi·ḥar | |
| לֽוֹ׃ | . | lōw | |
| Jonah 4:2 | וַיִּתְפַּלֵּ֨ל | So he prayed | way·yiṯ·pal·lêl |
| אֶל־ | to | ’el- | |
| יְהוָ֜ה | YHWH , | Yah·weh | |
| וַיֹּאמַ֗ר | saying , | way·yō·mar | |
| אָנָּ֤ה | “ O | ’ān·nāh | |
| יְהוָה֙ | YHWH , | Yah·weh | |
| זֶ֣ה | is this | zeh | |
| הֲלוֹא־ | not | hă·lō·w- | |
| דְבָרִ֗י | what I said | ḏə·ḇā·rî | |
| עַד־ | while | ‘aḏ- | |
| הֱיוֹתִי֙ | I was | hĕ·yō·w·ṯî | |
| עַל־ | still in | ‘al- | |
| אַדְמָתִ֔י | my own country ? | ’aḏ·mā·ṯî | |
| עַל־ | This is why | ‘al- | |
| כֵּ֥ן | . . . | kên | |
| קִדַּ֖מְתִּי | I was so quick | qid·dam·tî | |
| לִבְרֹ֣חַ | to flee | liḇ·rō·aḥ | |
| תַּרְשִׁ֑ישָׁה | toward Tarshish . | tar·šî·šāh | |
| יָדַ֗עְתִּי | I knew | yā·ḏa‘·tî | |
| כִּ֤י | . . . | kî | |
| כִּ֣י | that | kî | |
| אַתָּה֙ | You [are] | ’at·tāh | |
| חַנּ֣וּן | a gracious | ḥan·nūn | |
| וְרַח֔וּם | and compassionate | wə·ra·ḥūm | |
| אֵֽל־ | God , | ’êl- | |
| אֶ֤רֶךְ | slow | ’e·reḵ | |
| אַפַּ֙יִם֙ | to anger , | ’ap·pa·yim | |
| וְרַב־ | abounding | wə·raḇ- | |
| חֶ֔סֶד | in loving devotion — | ḥe·seḏ | |
| וְנִחָ֖ם | One who relents | wə·ni·ḥām | |
| עַל־ | from | ‘al- | |
| הָרָעָֽה׃ | sending disaster . | hā·rā·‘āh | |
| Jonah 4:3 | וְעַתָּ֣ה | And now , | wə·‘at·tāh |
| יְהוָ֔ה | O YHWH , | Yah·weh | |
| נָ֥א | please | nā | |
| אֶת־ | – | ’eṯ- | |
| קַח־ | take | qaḥ- | |
| נַפְשִׁ֖י | my life | nap̄·šî | |
| מִמֶּ֑נִּי | from me , | mim·men·nî | |
| כִּ֛י | for | kî | |
| ט֥וֹב | it is better | ṭō·wḇ | |
| מוֹתִ֖י | for me to die | mō·w·ṯî | |
| מֵחַיָּֽי׃ס | than to live . ” | mê·ḥay·yāy | |
| Jonah 4:4 | יְהוָ֔ה | But YHWH | Yah·weh |
| וַיֹּ֣אמֶר | replied , | way·yō·mer | |
| לָֽךְ׃ | “ Have you | lāḵ | |
| הַהֵיטֵ֖ב | any right | ha·hê·ṭêḇ | |
| חָ֥רָה | to be angry ? ” | ḥā·rāh | |
| Jonah 4:5 | יוֹנָה֙ | Then Jonah | yō·w·nāh |
| וַיֵּצֵ֤א | left | way·yê·ṣê | |
| הָעִ֔יר | the city | hā·‘îr | |
| וַיֵּ֖שֶׁב | and sat down | way·yê·šeḇ | |
| מִן־ | east | min- |
את.net