את
Aleph-Tav
Holy Bible
| וְעָֽבַרְתָּ֙ | and cross | wə·‘ā·ḇar·tā | |
| אֶת־ | – | ’eṯ- | |
| קִדְר֔וֹן | the Kidron | qiḏ·rō·wn | |
| נַ֣חַל | Valley , | na·ḥal | |
| יָדֹ֥עַ | know for sure | yā·ḏō·a‘ | |
| תֵּדַ֖ע | . . . | tê·ḏa‘ | |
| כִּ֣י | that | kî | |
| מ֣וֹת | you will die | mō·wṯ | |
| תָּמ֑וּת | . . . ; | tā·mūṯ | |
| דָּמְךָ֖ | your blood | dā·mə·ḵā | |
| יִהְיֶ֥ה | will be | yih·yeh | |
| בְרֹאשֶֽׁךָ׃ | on your own head . ” | ḇə·rō·še·ḵā | |
| 1 Kings 2:38 | הַדָּבָ֔ר | “ The sentence | had·dā·ḇār |
| ט֣וֹב | is fair , ” | ṭō·wḇ | |
| שִׁמְעִ֤י | Shimei | šim·‘î | |
| וַיֹּ֨אמֶר | replied | way·yō·mer | |
| לַמֶּ֙לֶךְ֙ | – . | lam·me·leḵ | |
| עַבְדֶּ֑ךָ | “ Your servant | ‘aḇ·de·ḵā | |
| יַעֲשֶׂ֣ה | will do | ya·‘ă·śeh | |
| כַּאֲשֶׁ֤ר | as | ka·’ă·šer | |
| אֲדֹנִ֣י | my lord | ’ă·ḏō·nî | |
| הַמֶּ֔לֶךְ | the king | ham·me·leḵ | |
| כֵּ֖ן | . . . | kên | |
| דִּבֶּר֙ | has spoken . ” | dib·ber | |
| שִׁמְעִ֛י | And Shimei | šim·‘î | |
| וַיֵּ֧שֶׁב | lived | way·yê·šeḇ | |
| בִּירוּשָׁלִַ֖ם | in Jerusalem | bî·rū·šā·lim | |
| רַבִּֽים׃ס | for a long | rab·bîm | |
| יָמִ֥ים | time . | yā·mîm | |
| 1 Kings 2:39 | מִקֵּץ֙ | After | miq·qêṣ |
| שָׁלֹ֣שׁ | three | šā·lōš | |
| שָׁנִ֔ים | years , | šā·nîm | |
| וַיְהִ֗י | however , | way·hî | |
| שְׁנֵֽי־ | two | šə·nê- | |
| לְשִׁמְעִ֔י | of Shimei’s | lə·šim·‘î | |
| עֲבָדִים֙ | slaves | ‘ă·ḇā·ḏîm | |
| וַיִּבְרְח֤וּ | ran away | way·yiḇ·rə·ḥū | |
| אֶל־ | to | ’el- | |
| אָכִ֥ישׁ | Achish | ’ā·ḵîš | |
| בֶּֽן־ | son | ben- | |
| מַעֲכָ֖ה | of Maacah , | ma·‘ă·ḵāh | |
| מֶ֣לֶךְ | king | me·leḵ | |
| גַּ֑ת | of Gath . | gaṯ | |
| לְשִׁמְעִי֙ | And Shimei | lə·šim·‘î | |
| לֵאמֹ֔ר | . . . | lê·mōr | |
| וַיַּגִּ֤ידוּ | was told , | way·yag·gî·ḏū | |
| הִנֵּ֥ה | “ Look , | hin·nêh | |
| עֲבָדֶ֖יךָ | your slaves | ‘ă·ḇā·ḏe·ḵā | |
| בְּגַֽת׃ | are in Gath . ” | bə·ḡaṯ | |
| 1 Kings 2:40 | וַיָּ֣קָם | – | way·yā·qām |
| שִׁמְעִ֗י | So Shimei | šim·‘î | |
| וַֽיַּחֲבֹשׁ֙ | saddled | way·ya·ḥă·ḇōš | |
| אֶת־ | – | ’eṯ- | |
| חֲמֹר֔וֹ | his donkey | ḥă·mō·rōw | |
| וַיֵּ֤לֶךְ | and set out | way·yê·leḵ | |
| אֶל־ | to | ’el- | |
| אָכִ֔ישׁ | Achish | ’ā·ḵîš | |
| גַּ֙תָה֙ | at Gath | ga·ṯāh | |
| לְבַקֵּ֖שׁ | in search of | lə·ḇaq·qêš | |
| אֶת־ | – | ’eṯ- | |
| עֲבָדָ֑יו | his slaves , | ‘ă·ḇā·ḏāw | |
| שִׁמְעִ֔י | – | šim·‘î | |
| וַיֵּ֣לֶךְ | – | way·yê·leḵ | |
| עֲבָדָ֖יו | and he brought them | ‘ă·ḇā·ḏāw | |
| וַיָּבֵ֥א | back | way·yā·ḇê | |
| אֶת־ | – | ’eṯ- | |
| מִגַּֽת׃ | from Gath . | mig·gaṯ | |
| 1 Kings 2:41 | לִשְׁלֹמֹ֑ה | When Solomon | liš·lō·mōh |
| וַיֻּגַּ֖ד | was told | way·yug·gaḏ | |
| כִּי־ | that | kî- | |
| שִׁמְעִ֧י | Shimei | šim·‘î | |
| הָלַ֨ךְ | had gone | hā·laḵ | |
| מִירוּשָׁלִַ֛ם | from Jerusalem | mî·rū·šā·lim | |
| גַּ֖ת | to Gath | gaṯ | |
| וַיָּשֹֽׁב׃ | and had returned , | way·yā·šōḇ | |
| 1 Kings 2:42 | הַמֶּ֜לֶךְ | the king | ham·me·leḵ |
| וַיִּשְׁלַ֨ח | summoned | way·yiš·laḥ | |
| וַיִּקְרָ֣א | . . . | way·yiq·rā | |
| לְשִׁמְעִ֗י | Shimei | lə·šim·‘î | |
| וַיֹּ֨אמֶר | and said | way·yō·mer | |
| אֵלָ֜יו | to him , | ’ê·lāw | |
| הֲל֧וֹא | “ Did I not | hă·lō·w | |
| הִשְׁבַּעְתִּ֣יךָ | make you swear | hiš·ba‘·tî·ḵā | |
| בַֽיהוָ֗ה | by YHWH | Yah·weh | |
| וָאָעִ֤ד | and warn | wā·’ā·‘iḏ |
את.net